-
1 poniewierać się
( tułać się) to knock about lub around; ( o rzeczach) to lie about lub aroundThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniewierać się
-
2 poniewierać
-am, -asz; vt* * *ipf.slight, hold in contempt; poniewierać kimś treat sb badly.ipf.1. (= tułać się) knock about l. around.2. ( o rzeczach) lie about l. around.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniewierać
-
3 pałęta|ć się
impf v refl pot. 1. [osoba, zwierzę] to hang around a. about- cały dzień pałętał się po mieście he hung around the town all day- pies pałętał się między gośćmi the dog kept getting under the guests’ feet2. (obijać się) to dangle- ciężka szabla pałętała mu się u boku a heavy sword dangled from his belt3. (poniewierać się) to be scattered- po pokoju pałętały się brudne ubrania dirty clothes were scattered around a. about the roomThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pałęta|ć się
-
4 wala|ć się
impf v refl. pot. (poniewierać się) [resztki, śmieci, niedopałki] to lie (a)round a. about; [ubrania, zabawki] to scatter around a. aboutThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wala|ć się
-
5 poniewiera|ć
impf Ⅰ vt to kick [sb] around; (fizycznie) to manhandle- poniewierać kimś to kick sb around- nie pozwolę sobą poniewierać! I won’t be kicked around by anybody!- był bity i poniewierany he was beaten and manhandled ⇒ sponiewieraćⅡ poniewierać się 1. (tułać się) to knock about- latami poniewierał się po świecie for years he knocked about the world2. (walać się) [przedmioty, ubrania] to kick around pot.- książki poniewierały się na podłodze there were some books kicking around on the floorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poniewiera|ć
-
6 walać
ipf.pot. dirty; ( atramentem) blot.ipf.pot.1. (= brudzić się) soil ( one's hands).2. (= być brudzonym) get dirty; płaszcz walał mu się w błocie his coat was getting smeared in mud.3. (= poniewierać się) lie about, be scattered.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > walać
См. также в других словарях:
poniewierać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: przenosić się z miejsca na miejsce, cierpiąc niewygody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poniewierać się po świecie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poniewierać — ndk I, poniewieraćam, poniewieraćasz, poniewieraćają, poniewieraćaj, poniewieraćał, poniewieraćany «traktować kogoś, coś z pogardą, źle się z kimś lub czymś obchodzić, maltretować kogoś» Poniewierać ludźmi. Poniewierać kogoś jak psa. poniewierać… … Słownik języka polskiego
plątać się — I – poplątać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączyć się, zbijać się; motać się, splątywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nitki się plączą przy haftowaniu. Poplątała mi się włóczka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tułać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tułać sięam się, tułać sięa się, tułać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przenosić się z miejsca na miejsce z powodu braku własnego domu; poniewierać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walać się — I – uwalać się {{/stl 13}}{{stl 7}} brudzić samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Walać się lodami, owocami. Uwalać się błotem. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}walać się II {{/stl 13}}{{stl 33}} o przedmiotach: nie leżeć na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naponiewierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, naponiewierać sięam się, naponiewierać sięa się, naponiewierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} długo poniewierać się; mieć dość poniewierki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Naponiewierać się po domach dziecka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
walać — ndk I, walaćam, walaćasz, walaćają, walaćaj, walaćał, walaćany pot. «brudzić, plamić» Walać sobie palce atramentem. walać się 1. pot. «brudzić siebie, swoje ubranie» Uważaj, walasz się farbą. 2. pot. «być walanym, brudzonym; stawać się brudnym»… … Słownik języka polskiego
pokutować — ndk IV, pokutowaćtuję, pokutowaćtujesz, pokutowaćtuj, pokutowaćował 1. «odprawiać pokutę» 2. «odczuwać na sobie złe skutki jakiegoś czynu, postępku; cierpieć za coś» Musisz pokutować za swoją lekkomyślność. Dzieci pokutują za błędy ojców. 3.… … Słownik języka polskiego
pies — m IV, DB. psa, C. psu, Ms. psie; lm M. psy 1. «Canis familiaris, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie w różnych rasach i odmianach (około 300), często tresowane dla specjalnych celów, np. dla tropienia… … Słownik języka polskiego
szargać — ndk I, szargaćam, szargaćasz, szargaćają, szargaćaj, szargaćał, szargaćany przestarz. «brudzić coś, niszczyć, poniewierać, obchodzić się z czymś niedbale» dziś tylko we fraz. Szargać czyjeś imię, nazwisko; szargać opinię «psuć komuś opinię;… … Słownik języka polskiego
pomiatać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, pomiataćam, pomiataća, pomiataćają, pomiataćany {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie, lekceważąco traktować kogoś (zwykle w jakiś sposób podporządkowanego), odnosić się źle, bez szacunku; poniewierać, nie liczyć się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
